رسیدن به تناسب اندام برای بسیاری از افراد آرزویی دور و محال است و اکثر کسانی که اضافه وزن دارند به غیر از رژیم‌های غذایی گوناگون یا ورزش، به دنبال مصرف داروهایی برای درمان‌ چاقی‌اند، اما این داروها در برخی بیماران حالت تهوع، سرگیجه یا عوارض دیگری ایجاد می‌کنند. پژوهشگران به درمانی جدید دست یافته‌اند که هیچ‌یک از این عوارض گفته‌شده را ندارد.

بسیاری داروهای کاهش وزن مانند اوزمپیک (Ozempic) و ویگووی (Wegovy) را درمان چاقی می‌دانند، اما بعضی‌ها به غیر از آنکه هنگام مصرف این داروها دچار حالت تهوع می‌شوند، به محض اینکه مصرف آن‌ها را قطع می‌کنند دوباره وزنشان بالا می‌رود.

اسکای نیوز با اشاره به این مشکلات می‌نویسد پژوهشگران می‌گویند با درمانی جدید که روی موش‌های صحرایی نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است، این عوارض برطرف می‌شود.

این معجزه کاهش وزن جی‌ای‌پی۴۴ (GEP44) نام دارد و شبیه سایر روش‌های تزریقی کاهش وزن، در تعامل با گیرنده‌های هورمونی روده باعث احساس سیری، کاهش اشتها و تعادل قند خون می‌شود.

تفاوت آن با داروهای موجود این است که به جای یک گیرنده، چند گیرنده را فعال می‌کند و گویا کلید عبور از حالت تهوع و استفراغ است.

پژوهشگران در این مطالعه به موش‌های چاق جی‌ای‌پی۴۴ دادند که درنتیجه تا ۸۰ درصد کمتر از حد معمول غذا خوردند. تا پایان این مطالعه ۱۶ روزه، آن‌ها ۱۲ درصد وزنشان را از دست دادند، بی‌آنکه نشانه‌ای از حالت تهوع در آن‌ها پدیدار شود.

آن‌ها این دارو را روی موش حشره‌خوار نیز آزمایش کردند، چون موش‌های معمولی نمی‌توانند استفراغ کنند و هیچ نشانه‌ای از تهوع نشان نمی‌دهند.

پژوهشگران دریافتند جی‌ای‌پی۴۴ هم باعث کاهش اشتها و هم موجب افزایش کالری‌سوزی می‌‌شود.

مدیران این پژوهش، دکتر رابرت دویل از دانشگاه سیراکیوز و دکتر کریستین راث از موسسه پژوهشی کودکان سیاتل آن را در جلسه انجمن شیمی ایالات متحده آمریکا ارائه کردند.

اسکای نیوز به نقل از دکتر دویل می‌نویسد: «آخرین نتایج مطالعه ما نشان می‌دهد موش‌هایی که به آن‌ها جی‌ای‌پی۴۴ داده شد، حتی بعد از پایان دوره درمان نیز هیکل جدید و لاغرتر خود را حفظ می‌کنند، چیزی که درمورد اغلب داروهای تاییدشده موجود صادق نیست.»  

این دارو با آوردن گلوکز به بافت عضلانی و استفاده از آن به‌مثابه سوخت باعث کاهش قند خون می‌شود و با تبدیل سلول‌هایی خاص در لوزالمعده به سلول‌های تولیدکننده انسولین، به جایگزینی سلول‌هایی که در اثر دیابت آسیب دیده‌اند کمک می‌کند.

دکتر دویل گفت: «تا مدت‌ها فکر می‌کردیم که جدا کردن کاهش وزن از حالت تهوع و استفراغ امکان‌پذیر نیست، چون هردوی آن‌ها دقیقا به یک قسمت خاص از مغز مرتبط‌اند.»

جدا کردن این دو مسیر برای شیمی‌‌درمانی که عوارض جانبی مشابهی دارد، نیز مفید است.

دکتر دویل در پایان افزود: «اگر بتوانیم مزایای داروهای شیمی درمانی را حفظ کنیم، اما به آن بخش از مغز که موجب استفراغ و حالت تهوع می‌شود بگوییم جلوی این عوارض را بگیرد چه می‌شود؟ آن‌وقت می‌توانیم مقدار دارو را بالا ببریم تا بیمار پیش‌بینی بهتری از بیماری داشته و در طول دوره شیمی‌درمانی کیفیت بهتری از زندگی را تجربه کند.»